Halve Zool

wanneer ik je zie gaan, verborgen in je wereld;
schijnbaar niet passend in de omgeving.
als kroonkurk blijf je onmisbaar voor het geheel.
terwijl de melkpakken leeghoofdig voortklotsen,
zonder vinden zoek je geduldig naar het bijzondere.

niet dat je dit verdriet, want de grootste wijsheid is
de ervaring en beleven in het zoeken.
in je soort. maar ten dele gebonden,
in het aardse ben je ten halve gekeerd
in het universum exploreer je de ontdekking.

jij bent sluitspier in de vertering
door velen als nutteloos gezien.
het is de enige poort tot hergebruik
van alles dat zich eerder heeft opgehoopt.
jouw zoekende ziel opent de hemelpoort opnieuw.

ga voort mijn enkeling en kruis mijn pad
steeds weer opnieuw. in rust en wijsheid
laat mijn geest zich verlichten buiten het gewone.
de unieke kracht van de eenzaamheid mag
gekoesterd worden door een ieder die het voelt.